Blog

Jaarlijks worden huurprijzen van veel studentenwoningen verhoogd. Dit mag, al gelden we wel strenge eisen aan het verhogingsverzoek. Zo geldt er een maximaal percentage voor het verhogen van de kale huurprijs. Voor 2019 is dit 4,1% voor appartementen/studio’s en 3,1% voor kamers. Wil je weten of het verhogingsverzoek voldoet aan de wettelijke eisen? Geregeld worden deze eisen niet nageleefd. Hieronder vind je de voorwaarden waardoor je het verzoek mag afwijzen:

• Verhoging kale huurprijs is hoger dan de percentages die hierboven genoemd zijn;
• Oude- en nieuwe (kale) huurprijs ontbreekt;
• Percentage of bedrag van de verhoging ontbreekt;
• Er wordt niet genoemd hoe je in bezwaar kunt gaan;
• De ingangsdatum van de verhoging mist;
• De termijn waarbinnen de verhoging ingaat is korter dan 2 maanden;
• Er is sprake van een all-in huurprijs (zie All-inhuurprijs);
• Huurprijs is al te hoog (zie Huurverlaging);

Achterstallig onderhoud (zie Onderhoudsgebreken) kan er in sommige gevallen ook voor zorgen dat het verhogen van de huur niet mogelijk is. Ook het is verboden vaker dan 1x per jaar de huur te verhogen.

Voorbeeld: Erika betaalt €580,- kale huur voor haar appartement. Ze ontvangt een bericht van de verhuurder dat haar huur wordt verhoogd naar €610,- (5,2%). De verhoging van de huur bedraagt meer dan 4,1%. Ze kan het verzoek van haar verhuurder afwijzen met een bezwaarschrift. De huurprijs blijft €580,- per maand.